Kongsberg Defense & Aerospace, NASAMS hava savunma sistemi modernizasyonu için Norveç ile sözleşme imzaladı.
Ulusal Gelişmiş Karadan Havaya Füze Sisteminin (NASAMS) Sentinel radarının Dost Düşman Tanıma (IFF) sistemi iyileştirmesi, sistemin gelecekteki NATO standartlarına uygun olarak çalışmasını sağlayarak dost uçakların zaten güvenli tanımlanmasını daha da geliştirecek.
Kongsberg entegre savunma sistemleri Genel Müdür Yardımcısı Kjetil Reiten Myhra ilgili olarak, “Norveç, mevcut en son teknolojiyi uygulayarak kara tabanlı hava savunma yeteneklerini geliştirmeye devam ediyor. Bu modernizasyon NATO’nun ortaklığını artıracak ve NASAMS kabiliyetini güçlendirecektir “ şeklinde açıklamada bulundu.
NASAMS, Norveç şirketi Kongsberg Defence & Aerospace (KDA) ve Amerikan şirketi Raytheon tarafından Norveç Kraliyet Hava Kuvvetleri için müşterek geliştirilen orta ve uzun menzilli bir hava savunma füze sistemidir. 1998 yılında tamamen operasyonel kabiliyet kazandığı ilan edilmiştir.

NASAMS, ABD yapımı MPQ-64 Sentinel hava savunma radarı ve AIM-120 AMRAAM füzelerini, Atış Kontrol Merkezi (FDC) adı verilen yerel olarak geliştirilmiş savaş yönetimi sistemi (C4I) ile birleştirmektedir. MPQ-64 radarına bağlı FDC, hedef tespit radarı ve kontrol sisteminden oluşmaktadır. Füze, 25 km’ye kadar yatay bir menzile sahiptir.
Radar ve fırlatıcı unsurları, Atış Kontrol Merkezi’ne 20 kilometreden fazla uzaklıkta geniş bir alana konuşlandırılabilir ve bu da az sayıda elemanla genişletilmiş kapsama alanı sağlamaktadır. Geniş alana konuşlandırılmış bu unsurlar, düşman hava ve kara saldırılarına karşı beka kabiliyetini arttırmaktadır. NASAMS füze sistemi; İHA’ları, helikopterleri, seyir füzelerini ve uçakları yok edebilme kapasitesine sahiptir. Aynı anda 72 hedefe angaje olabilme kabiliyetine sahiptir ve hava savunma ağına entegre olarak kullanılabilmektedir.
NASAMS’ın geliştirilmiş versiyonu NASAMS 2
Norveç Kraliyet Hava Kuvvetleri ile birlikte Kongsberg, NASAMS 2 adıyla sistemin bir üst versiyonunu geliştirdi. Bu sistem ilk olarak 2006 yılı ortalarında RNoAF tarafından kullanıma alındı. Bu iki versiyon arasındaki göze çarpan en büyük fark ise Link 16’nın NASAMS 2’de kullanılması maksadıyla daha iyi bir radara sahip olmasıdır. Sistem 2007 yılında ise tam operasyonel oldu.
Tam donanımlı bir NASAMS 2 bataryası 12 füze fırlatıcıdan (LCHR) (her biri 6 adet AIM-120 AMRAAM füzesi taşıyor), 8 radardan (AN/MPQ-64 Sentinel F1 genişletilmiş Sentinel X Band 3D radar), 1 Ateş Kontrol Sistemi, 1 Elektro-Optik Kamera Aracı (MSP500) ve 1 adet de Taktik Kontrol Ünitesi (TCC)’den oluşur. Sistemin geliştirilmesinde yapılan yükseltmeler ise şöyledir:
1. Çekili platformlar da dahil olmak üzere çeşitli araç ve platformlara monte edilebilen yeni ve gelişmiş radarlar. Bu radarlar kendi güç ünitelerine sahip olmakla beraber verileri bağımsız olarak işleyebilir ve paylaşabilirler. Araçların telsiz bağlantıları, kablo, Multi Role Radio/Çok Maksatlı Radyo ve Takdom üzerinden bağlanabilme kabiliyeti söz konusu.
2. Radarlar daha geniş bir frekans spektrumuna, değişken dönüş hızlarına ve ayrıca hedefleri tespit ve takip etme kapasitesine sahiptir.
3. Kontrol Sistemi daha az görünür hâle gelmek için kendini sensörlerden ayırabilir.
Defence Turk Dergisinin 2. sayısı çıktı. Dergiye ulaşmak için tıklayınız.
İlgili Olarak
